براي شناخت آسيب‌هايي كه بر اثر ترك ازدواج بر فرد وارد مي‌شود، بايد به اهميت ازدواج از نظر زيست شناسي و بهداشت جسمي و رواني پي ببريم. بارها شنیده ایم كه ازدواج، پاسخ درست و طبيعي به گرايش جنسي است و چون اين گرايش بسيار اهميت دارد، «روان شناسان ريشه بسياري از عوارض ناراحت كننده عصبي و بيماري‌هاي رواني و اجتماعي را احساس محروميت به ويژه در زمينه امور جنسي تشخيص داده‌اند».
پژوهش‌ها نشان داده است كه اگر هنگام هجوم اميال جنسي ـ كه خداوند در وجود زن و مرد قرار داده است ـ به اين گرايش به درستي پاسخ داده نشود يا سركوب شود، آسيب‌هاي جسمي و رواني فراواني براي فرد و جامعه ايجاد مي‌شود. پس اين نيروي طبيعي بايد همانند ديگر نيروهاي وجود آدمي تعديل گردد و از زياده‌روي ـ آزادي كامل جنسي ـ يا كوتاهي در آن ـ ازدواج نكردن ـ پرهيز شود.
پيش‌تر گفتيم كه بيماري‌هاي جسمي و روحي مانند: افسردگي، گوشه نشيني و... از پي‌آمدهاي منفي برآورده نشدن اين غريزه است. دانشمندان در افرادي كه مدتي گرفتار تحريكات جنسي بوده و نتوانسته‌اند آن را برآورند، برخي ناراحتي‌هاي عصبي مانند: تنگي نفس، ناراحتي قلب، افزايش تپش قلب، خستگي و كوفتگي عمومي، ناراحتي معده، سردرد، هراس و دلهره از خطرها‌ي توصيف ناپذير، بي‌قراري و ناآرامي، بي‌خوابي، بي‌اشتهايي و خستگي فكري را ديده‌اند. اين يك سوي ماجرا است.
از سوي ديگر، اگر آدمي بخواهد براي برآوردن اين غريزه به روش هاي نادرست مانند: روابط جنسي آزاد پناه ببرد، پي‌آمدهاي به مراتب بدتري خواهد داشت. بيماري‌هايي چون: سيفليس، سوزاك، ايدز و ناراحتي‌هاي عصبي، ارمغان همين روابط آزاد جنسي است. در اين ميان، مهم‌ترين معضل قرن ما «ايدز» است كه دگرخواهي جنسي را عامل اصلي انتقال اين بيماري وحشتناك دانسته‌اند. ايدز «به عنوان يك بيماري مسري و مهارنشدني، همه روزه 16 تا 20 نفر را آلوده مي‌كند و پس از مدتي به كام مرگ مي‌كشاند. از آغاز شيوع ايدز تا كنون 20 ميليون نفر جان خود را از دست داده‌اند كه از اين تعداد، تنها 8/2 ميليون نفر در سال 1999 مرده‌اند». كشور ما نيز از اين بلاي خانمان سوز در امان نمانده است و بر اساس آخرين آمار «تا آذر ماه سال 79، 2271 نفر در ايران به ايدز مبتلا شده‌اند».
هر چند آمار واقعي بيشتر از اين عدد است و هر روز بر آن افزوده مي‌شود، ولي عمق فاجعه هنگامي آشكار مي‌شود كه از پي‌آمدهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و بهداشتي ايدز آگاه گرديم. اگر با ديدي كلي‌تر به پديده ايدز بنگريم، خواهيم ديد كه گسترش آن به نابودي سرمايه‌هاي كشور خواهد انجاميد. همه اين آسيب‌ها به دليل روي آوردن به شيوه غير طبيعي ارضاي غريزه جنسي است. آشكار است كه اگر موانع ازدواج برداشته شود و ازدواج آسان گردد، كمتر به اين آمارهاي وحشتناك برمي‌خوريم. پي‌آمدهاي اجتماعي اين وضعيت نيز بسيار خطرناك است؛ زيرا جوان به طور طبيعي مي‌خواهد براي خود همسر برگزيند، ولي در همه راه‌هاي طبيعي آن، با مانع روبه‌رو مي‌شود. اگر ايمان مذهبي نتواند وي را مهار كند، در سطح اجتماع در پي گم شده‌ي خود، به هوا و هوس‌هاي خياباني و زودگذر دل مي‌بندد. بدين ترتيب بسياري از انرژي‌هاي بالقوه دوران جواني را به هدر مي‌دهد و فضاي جامعه را نيز به فساد اخلاقي آلوده مي‌سازد.آلودگي جوانان، كاهش ايمان مذهبي جامعه، گسترش فرهنگ بي‌حجابي و عريان گري غربي، به هدر رفتن انرژي و زمان جوانان و گسترش باندهاي فساد و فحشا، نمونه‌هايي از اين مشكلات است.
پديده ديگر، پيدايش كودكان نامشروع است كه ره‌آورد ارتباط نامشروع و غير قانوني جنسي هستند. اين پديده يكي از مشكل‌هاي اجتماعي و اخلاقي جامعه‌هاي انساني است كه روز به روز در جهان و به تبع آن در كشور ما افزايش مي‌يابد. «در انگليس از هر 20 كودكي كه به دنيا مي‌آيد، يكي نامشروع است. در سوئد 33/10%، انگليس 88/4% و در ايتاليا 6/2% كل كودكان متولد شده ناشي از روابط آزاد هستند.»و در آماري ديگر مي‌خوانيم كه «هر شب، 8000 نوزاد را در اروپا و آمريكا بر سر راه مي‌گذارند».
هر چند آمار اين پديده در جامعه ما مشخص نيست، ولي با نگاهي گذرا به گسترش رفتارهاي نامطلوب اجتماعي و فساد اخلاقي كه كم كم بيشتر طبقات جامعه را در بر مي‌گيرد، مي‌توان دريافت كه آمار كودكان نامشروع در كشور ما نيز رو به افزايش است.
آسيب‌هاي ترك ازدواج يا دير شدن آن تنها به همين جا محدود نمي‌شود. افزون بر گسترش جرم و جنايت، فحشا و اعمال منافي عفت كه هر روز، خبر آن را در روزنامه‌ها مي‌خوانيم، دوري جوانان از كوشش‌هاي علمي، افت تحصيلي و ترك تحصيلي را نيز بايد در شمار آسيب‌هاي اين مسأله بياوريم.
آثار زيان بار ترك ازدواج در بعد اقتصادي نيز قابل ملاحظه است. جواني كه عمر و انرژي مفيدش بايد در راه پيشرفت اقتصادي خود و جامعه‌اش به كار رود، اين سرمايهي ملي را با جاذبه‌هاي زودگذر جنسي داد و ستد مي‌كند و ضربه‌اي سخت بر پيكر ناتوان اقتصاد جامعه وارد مي‌آورد. نيروي كاردان نسل جوان، مهم‌ترين سرمايه هر جامعه‌اي به شمار مي‌آيد كه در نبود چنين سرمايه‌اي، اقتصاد جامعه از هم فرو خواهد پاشيد.
در يك نتيجه گيري كلي مي‌توان به اين واقعيت پي برد كه هر قدر موانع ازدواج كمتر باشد يا اصلا مانعي بر سر راه ازدواج جوانان نباشد، اين آسيب‌ها كمتر مي‌شود. برعكس، هر قدر اين موانع بيشتر شود، جوان يا ازدواج نمي‌كند يا اين كه غريزه جنسي خويش را از راه‌هاي نامشروع برآورده مي‌سازد. آشكار است كه در هر دو صورت، فرد به آسيب‌هاي رواني، جسمي، اجتماعي و اقتصادي دچار مي‌شود و به اجتماع خود نيز آسيب وارد مي‌سازد.